Posts

Showing posts with the label ISLAND

21) «AΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ» με πρόλογο και ανθολόγηση του ΚΩΣΤΗ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗ / 21) "ALEXANDROS PAPADIAMANTIS’ SHORT STORIES" with a foreword and anthology by KOSTIS PAPAGIORGIS

Image
  For English, please, scroll down. Α) Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ         Το συγκεκριμένο βιβλίο με συλλογή 14 διηγημάτων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο» Ίνδικτος» το 2003. Ήταν για εμένα μια ενδιαφέρουσα διαφυγή από την ξένη λογοτεχνία που μονοπωλούσε τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον μου. Πρόκειται για ένα ευχάριστο μέσο προσέγγισης της νεοελληνικής λογοτεχνίας και παράλληλα επαφής με τη   νέα ελληνική ιστορία και λαογραφία.         Στις 14 αυτοτελείς ιστορίες του βιβλίου παρατίθενται αναμνήσεις του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη από τη ζωή στο νησί του, τη Σκιάθο, κατά το 19 ο αιώνα. Με την   παραστατικότητα και γλαφυρότητα του λόγου του συγγραφέα ο νους του αναγνώστη μεταφέρεται σε άλλη εποχή και η ψυχή του χαλαρώνει κι ευφραίνεται από την απλότητα και την ομορφιά του βίου των Σκιαθιτών εκείνης της περιόδου.                 Ποικίλοι κάτοικοι του νησιού παρουσιάζονται: Ποιμένες, ψαράδες, ναυτικοί, μυλωνάδες, άρχοντες, ευλαβείς νοικοκυρές και ασφαλώς ιερείς. Οι

17) «ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΕΝΔΡΟ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ» ΤΟΥ ΤΖΑΡΕΝΤ ΝΤΑΪΑΜΟΝΤ/17) "THE LAST TREE ON EASTER ISLAND" BY JARED DIAMOND

Image
  For English, please, scroll down.  Α) Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ         Σε αυτό το μικρό αλλά περιεκτικό βιβλίο, ο γεωγράφος συγγραφέας του, Τζάρεντ Ντάιαμοντ, επιχειρεί να ερμηνεύσει το φαινόμενο της ερήμωσης και εγκατάλειψης της Νήσου του Πάσχα από τους κατοίκους της. Πρόκειται για μια επιστημονική εργασία που προσπαθεί να διερευνήσει διεξοδικά το θέμα προσεγγίζοντας το γνωστό νησί της Πολυνησίας απ΄ όλες τις πλευρές του. Μάλιστα ο ίδιος ο συγγραφέας ταξίδεψε σε αυτό προκειμένου να το δει από κοντά και να γράψει για αυτό.         Μετά από μια λογική σειρά παρουσίασης ποικίλων δεδομένων για τη νήσο του Πάσχα, ο Ντάιαμοντ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι   οι κάτοικοί της πραγματοποίησαν κατά το παρελθόν μια μάλλον αλόγιστη σπατάλη των φυσικών πόρων της. Ο κυριότερος λόγος ήταν η υπερβολική κατανάλωση ξύλου με σκοπό τη μεταφορά των εκατοντάδων γιγαντιαίων αγαλμάτων από το λατομείο ως τις τελικές θέσεις αυτών. Έτσι το περιβάλλον του νησιού υπέστη τέτοιο πλήγμα, ώστε στο τέλος οι κάτοικοι