14) «ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΑ - ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ» της Βρετανίδας Λαίδης Αντόνια Φρέιζερ / "MARIΕ ANTΟΙΝΕΤΤΕ - THE JOURNEY" by the British Lady Antonia Fraser

       


        Σήμερα το ξημέρωμα τελείωσα την ανάγνωση ενός πολύ ωραίου βιβλίου, μιας βιογραφίας που  γράφτηκε από τη Βρετανίδα Λαίδη Αντόνια Φρέιζερ. Η αλήθεια είναι ότι ξεκινώντας να διαβάζω το συγκεκριμένο σύγγραμμα δεν πίστευα ότι το τέλος του θα με έβρισκε τόσο γοητευμένη από τη συγγραφική ικανότητα της Λαίδης Φρέιζερ.  Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο το ότι στο οπισθόφυλλό του είναι γραμμένες οι πολύ θετικές κριτικές των εφημερίδων «Ουάσινγκτον Ποστ» και «Ομπσέρβερ» καθώς και η επισήμανση πως η συγκεκριμένη βιογραφία έχει τιμηθεί με το Λογοτεχνικό Βραβείο «Ένιντ Μακ Λέοντ» .

 

Α) Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

        Το συναρπαστικό βιβλίο «Μαρία Αντουανέτα – Το ταξίδι» περιγράφει την πορεία της Αυστριακής πριγκίπισσας Μαρίας Αντουανέτας των Αψβούργων και μετέπειτα βασίλισσας της Γαλλίας από τη γέννησή της στη Βιέννη ως την ταφή της  στη Γαλλία σε ηλικία μόλις 38 ετών.

        Σε αντίθεση προς τις πρόχειρες και ιδιαιτέρως δυσμενείς φήμες που πάντα κυκλοφορούσαν για την εν λόγω βασίλισσα, η Βρετανίδα βιογράφος της ξεδιπλώνει την συνταρακτική αλήθεια μιας 14χρονης πριγκίπισσας, κόρης της περίφημης Αυστριακής βασίλισσας Μαρίας Θηρεσίας των Αψβούργων, που η μοίρα της, οριζόμενη από διεθνείς πολιτικές σκοπιμότητες, την έστειλε στη Γαλλία ως σύζυγο του διαδόχου του γαλλικού θρόνου Λουδοβίκου, ο οποίος ήταν ο εγγονός του τότε Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου ΧV. Με το θάνατο του τελευταίου, η 19χρονη Μαρία Αντουανέτα και ο 20χρονος σύζυγός της, σχεδόν παιδιά ακόμη, γίνονται ξαφνικά βασιλείς ενός μεγάλου και σημαντικού ευρωπαϊκού κράτους. Πρόκειται για αξιώματα τεράστιων ευθυνών, ιδιαίτερα για δύο τόσο νέους και άπειρους ανθρώπους.

        Στο ανάκτορο των Βερσαλλιών η Μαρία Αντουανέτα περνά από πολλές δοκιμασίες. Καταρχάς δέχεται  τεράστια πίεση από Αυστριακούς και Γάλλους μέχρι να καταφέρει να αποκτήσει τέκνα, μετά από πολλά χρόνια έγγαμου βίου. Επιπρόσθετα, η πατρική της οικογένεια στην Αυστρία την πιέζει να επηρεάζει τον άνδρα της υπέρ των αυστριακών συμφερόντων, πράγμα που δε συμβαδίζει με τον χαρακτήρα της και δεν υπάγεται στις ικανότητές της. Από την άλλη, οι Γάλλοι από την αρχή τη θεωρούν ως την αντιπαθητική Αυστριακή και υποθέτουν με δυσαρέσκεια ότι επηρεάζει τον άνδρα της υπέρ την Αυστρίας, κάτι που στην πραγματικότητα δε συμβαίνει. Έτσι, αν και η Μαρία Αντουανέτα είναι μια νέα γυναίκα που από την παιδική της ηλικία χαιρόταν να ικανοποιεί τους πάντες, τελικά δεν το καταφέρνει σε πολιτικό επίπεδο.

        Δυστυχώς οι συνθήκες ήταν τέτοιες ώστε ήδη όταν έφτασε η Μαρία Αντουανέτα στη Γαλλία, το παλάτι να έχει κάνει πολλά έξοδα για πολέμους και άλλες δραστηριότητες. Συγχρόνως η κατάσταση στη γαλλική κοινωνία, είχε αρχίσει να γίνεται δυσφόρητη από οικονομικής άποψης. Επίσης είχαν ωριμάσει οι κοινωνικές συνθήκες για το πέρασμα από το βασιλεία στη δημοκρατία. Κι αυτό το πέρασμα έγινε με πολύ βίαιο τρόπο. Με το ξέσπασμα της γαλλικής επανάστασης το 1789 ο λαός του Παρισιού νιώθει την ανάγκη να ξεριζώσει το παρόν πολιτικό καθεστώς φονεύοντας κάθε αριστοκράτη σχετιζόμενο με το παλάτι. Ο Λουδοβίκος ΧVΙ και η Μαρία Αντουανέτα, δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από το Παρίσι κι έτσι φυλακίζονται σε έναν πύργο του ως τη διαδοχική τους καταδίκη σε θάνατο. Η μόνη από την οικογένεια που καταφέρνει να επιβιώσει μετά την επανάσταση είναι η κόρη της βασίλισσας, Μαρία Θηρεσία, που παραμένει  ως τα 17 της φυλακισμένη μόνη στον πύργο. Τότε, μέσω κάποιας ανταλλαγής αιχμαλώτων, αφήνεται ελεύθερη να φύγει στο εξωτερικό και να αναζητήσει την προστασία των θείων της, που είχαν καταφέρει να αποδράσουν. Αργότερα παντρεύεται τον πρώτο εξάδελφό της, διάδοχο του γαλλικού θρόνου και γίνεται βασίλισσα για μόλις 20 λεπτά, μέχρι την παραίτηση του συζύγου της. Επίσης επισκέπτεται τους τάφους των γονέων της, που έχασε με πολύ σκληρό τρόπο. Η Μαρία Θηρεσία, κόρη της Μαρίας Αντουανέτας ζει ως τα γεράματα μακριά από τη Γαλλία, στη χώρα καταγωγής της μητέρας της, την Αυστρία.

 

Β) ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

 

        Το βιβλίο «Μαρία Αντουανέτα – Το ταξίδι» είναι ένα πάρα πολύ ωραίο και καλογραμμένο βιβλίο. Είναι ολοφάνερο ότι η συγγραφή του έγινε μετά από λεπτομερή και πολύ σοβαρή ιστορική έρευνα.

        Οι ιστορικές πληροφορίες και οι περιγραφές που υπάρχουν σε αυτό κάνουν τον αναγνώστη να αισθάνεται ότι ζει κι ο ίδιος στο συναρπαστικό κόσμο της Γαλλίας του 18ου αιώνα.

       Επίσης  η συγγραφέας συμβάλει στη γνωριμία του αναγνώστη με την προσωπικότητα αυτής της τόσο πολυσυζητημένης και  αμφιλεγόμενης μορφής της γαλλικής ιστορίας.

       Το ύφος γραφής της Αντόνια Φρέιζερ είναι ανάλαφρο κι ευχάριστο.  Ο λόγος της είναι απλός και κατανοητός. Έτσι, παρά τις πολλές εκατοντάδες σελίδες του, το βιβλίο διαβάζεται πολύ εύκολα.

       Αν μπορούσα να βάλω  ένα βαθμό στη συγκεκριμένη βιογραφία, αυτός θα ήταν 10/10.

 

Γ) ΤΑ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

        Διαβάζω επί αρκετό καιρό και με αργό ρυθμό αυτή τη βιογραφία και πραγματικά μπορώ να πω ότι δεν εντόπισα το παραμικρό συγγραφικό μειονέκτημα σε αυτή.

Δ) ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

        Διαβάζοντας τη βιογραφία της Μαρίας Αντουανέτας, το πρώτο πράγμα που μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι ότι το πόσο τραγική και δύσκολη μπορεί να αποβεί η ζωή  του κάθε ανθρώπου είναι ανεξάρτητο της κοινωνικής θέσης στην οποία ανήκει. Από τον απλό εργάτη ως το βασιλιά ενός κράτους, ο καθένας κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να βιώσει, την απογοήτευση, τη λύπη, το άγχος,  το φόβο, το πένθος, το μίσος, τη σκληρότητα, το θάνατο. Άρα σημαντικός στη ζωή του κάθε ανθρώπου είναι και παράγοντας «τύχη».

        Μια ακόμη σκέψη σχετική με αυτό το ανάγνωσμα είναι το πόσο τραγική και απάνθρωπη είναι η ποινή του θανάτου, σε όποιον κι αν επιβάλλεται αυτή. Σίγουρα αξίζουν συγχαρητήρια στους σύγχρονους Ευρωπαίος που έχουν καταργήσει αυτή την τόσο σκληρή ποινή.

       Μία ακόμη σκέψη είναι το πόσο εύκολα και επιπόλαια έχουν την τάση να κρίνουν οι άνθρωποι τους συνανθρώπους τους. Είτε εκείνους που είναι σύγχρονοί τους είτε εκείνους για τους οποίους διαβάζουν μέσα στις ιστορικές πηγές. Κάθε άνθρωπος, μηδενός εξαιρουμένου, έχει τόσο αρνητικές όσο και θετικές πλευρές προσωπικότητας. Οπότε για να κατακριθεί απόλυτα κάποιος χρειάζεται η προσεκτική και αμερόληπτη εξέταση της (προσωπικότητάς του).

        Τέλος, θα ήταν ευχής έργο αν η μετάβαση στο ιδανικότερο δημοκρατικό πολίτευμα γίνονταν κάθε φορά όσο το δυνατόν πιο ομαλά και αναμφίβολα αναίμακτα.

 

 

        This morning I finished reading a very nice book, a biography written by the British Lady Antonia Fraser. The truth is that when I started reading this book I did not think that its ending would find me so fascinated by Lady Fraser's writing ability. It is no coincidence, then, that on the back cover are written the very positive reviews of the "Washington Post" and "Observer" newspapers, as well as the indication that this biography has been honoured with the "Eddie McLeod" Literary Prize.

 

A) THE STORY OF THE BOOK

        The fascinating book "Marie Antoinette - The Journey" describes the life journey of the Austrian Princess Marie Antoinette of the Hapsburgs and later Queen of France from her birth in Vienna to her burial in France at the age of just 38.

        Contrary to the particularly unfavourable rumours that have always circulated about this queen, the British biographer unfolds the shocking truth of a 14-year-old princess, daughter of the famous Austrian queen Maria Theresia of the Hapsburgs, who was sent to France as the wife of the heir to the French throne Louis, who was the grandson of the then French King Louis XV. With the death of the latter, 19-year-old Marie Antoinette and her 20-year-old husband, almost children, suddenly become kings of a large and important European country. These are positions of enormous responsibility, especially for two so young and inexperienced people.

        At the Palace of Versailles, Marie Antoinette goes through many trials. At first she receives enormous pressure from Austrians and French until she manages to have children, after many years of married life. In addition, her paternal family in Austria pressures her to influence her husband in favour of Austrian interests, which is not in line with her character and is not within her capabilities. On the other hand, the French from the beginning consider her as the disliked Austrian and with displeasure assume that she influences her husband in favour of Austria, which in fact does not happen. Thus, although Marie Antoinette is a young woman who from her childhood was happy to satisfy everyone, in the end she does not succeed it on a political level.

        Unfortunately, the conditions were such that already when Marie Antoinette arrived in France, the palace had incurred a lot of expenses for wars and other activities. At the same time, the situation in French society was beginning to become financially distressing. The social conditions for the transition from the monarchy to democracy had also matured. And this passage was made in a very violent way. With the outbreak of the French Revolution in 1789 the people of Paris felt the need to uproot the current political regime by killing every aristocrat associated with the palace. Louis XVI and Marie Antoinette fail to escape Paris and are imprisoned in a tower until their subsequent death sentence. The only member of the family who survives the revolution is the queen's daughter, Maria Theresia, who remains imprisoned alone in the tower until she is 17 years old. Then, through an exchange of prisoners, she is left free to go abroad and seek the protection of her uncles, who had managed to escape. She later marries her first cousin, heir to the French throne, and becomes queen for just 20 minutes, until her husband resigns. She also visits the graves of her parents, whom she lost in a very hard way. Maria Theresia, daughter of Marie Antoinette, lives in old age away from France, in her mother's country of origin, Austria.

 

B) THE ADVANTAGES OF THE BOOK

 

        The book "Marie Antoinette - The Journey" is a very nice and well written book. It is obvious that its writing was done after a detailed and very serious historical research.

        The historical information and descriptions in it make the reader feel that he himself lives in the fascinating world of 18th century France.

       The author also contributes to the reader's acquaintance with the personality of this much-discussed and controversial personality of French history.

       Antonia Fraser's writing style is light and pleasant. Her speech is simple and understandable. Thus, despite its many hundreds of pages, the book is very easy to read.

       If I could put a grade on this particular biography, it would be 10/10.

 

C) THE DISADVANTAGES OF THE BOOK

        I have been reading this biography for a long time and slowly and I can really say that I did not find the slightest writing flaw in it.

D) THOUGHTS AFTER READING THE BOOK

        Reading the biography of Marie Antoinette, the first thing that can be thought of is how tragic and difficult each person's fate can be regardless of the social position to which they belong. From the ordinary worker to the king of a state, everyone is in danger of experiencing at any time, frustration, sadness, anxiety, fear, mourning, hatred, cruelty, death. So important in the life of every person is the factor of "luck".

        Another thought related to this reading is how tragic and inhumane the death penalty is, to whomever it is imposed. Congratulations to modern Europeans who have abolished this so cruel punishment.

       Another thought is how easily and casually people tend to judge their fellow human beings: Either these who are contemporary or those about whom they read in historical sources. Every human being, with zero exceptions, has both negative and positive aspects of personality. So in order to be completely criticized, one needs its careful and impartial examination.

        Finally, it would be a wishful thinking if the transition to the most ideal democratic state was made each time as smoothly and unquestionably as bloodless as possible.

Comments

Popular posts from this blog

30. «Περισσότερες Άχρηστες γνώσεις» (2008) της Λίζας Παπαδοπούλου, Εκδόσεις «Γνώση»./30. "More Useless Knowledge" (2008) by Lisa Papadopoulou, “Gnosi” ("Knowledge") Publications.

29. «Ο νόμος του Μέρφυ (ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει)» του Άρθουρ Μπλοχ / 29. "Murphy's Law (Whatever Can Go Wrong, Will)" by Arthur Bloch